De boze voet

• Geplaatst op 11 April 2018
• Door kreessie viet
• 0

Overbelasting en overpronatie vaak oorzaak van peesplaatontsteking en in het verlengde daarvan ook vaak hielspoor

De boze voet

Al jaren ben ik een fanatiek hardloper. Een dag niet gerend is een dag niet geleefd. Heerlijk door de buitenlucht stampen. Door weer en wind. Niets of niemand kan mij er van weerhouden om mijn loopmaatjes onder te binden en te gaan rennen. Ten minste dat dacht ik.

Een paar weken geleden werden de normale hardlooppijntjes wat hardnekkiger. Tijdens het lopen voelde de onderkant van mijn voet niet echt lekker. Een beetje pijnlijk zeurend gevoel. Maar, daar viel mee te leven (lees lopen). Het werd echter steeds iets vervelender. Ook na het hardlopen hield ik wat last. Sterker nog, ook na een wat langere rustperiode ging het zeurende gevoel niet zomaar weg.

Dan die ene ochtend. Bij het wakker worden had ik een snerpend felle pijn onder de voorkant van mijn hiel. Dat voelde echt verschrikkelijk. Na een uurtje trok de pijn echter weer weg en ik nam me voor om zoals gewoonlijk aan het eind van de middag weer een rondje te gaan lopen. Dat voornemen was leuk, maar van de uitvoering kwam niets terecht. Want na een uur of twee nam de pijn weer toe en na drie uur kon ik van de pijn echt niet meer normaal lopen.

Bij de fysiotherapeut was de diagnose snel gesteld. Peesplaatontsteking. Een overbelastingblessure die uiteindelijk zou kunnen leiden tot hielspoor en andere ellende. Met rust, oefeningen en het dragen van inlegzooltjes was het binnen een maand weer over en kon ik voorzichtig weer gaan hardlopen.

Mijn fysio noemde het de reactie van een boze voet. Een voet die chronisch overbelast wordt door al het geren en de krachten die daardoor worden uitgeoefend op een lichaamsdeel dat een zeer complexe structuur kent. Blijf je die overbelasten, dan komt onherroepelijk het protest. Het protest van de boze voet. Vanaf nu is dat protest niet meer tegen dovemansoren gericht.